No go voor de SRGO?

‘€30 miljoen ondersteuning mkb’ers en onderzoekers biomedische innovatie’, lazen we afgelopen week op Rijksoverheid.nl. De vlag ging bijna uit bij hollandbio, want passende financiering is van levensbelang voor het succes van de sector. Na lezing van de voorwaarden van de nieuwe Subsidieregeling Regeneratief Geneeskundige Onderzoeksprojecten (SRGO) sloeg de twijfel echter toe. Het valt nog maar te bezien of de complexe en gekunstelde constructie van een private lening en een publieke subsidie een aanwinst is voor het biotech mkb.

Vraag een biotech ondernemer naar zijn of haar grootste uitdaging, en de kans is groot dat het antwoord ‘financiering’ is. De weg die biotech innovaties afleggen van lab naar maatschappij is lang, vol risico’s en kostbaar. Een passend financieringsaanbod voor elke fase van bedrijfs- en productontwikkeling is dan ook een harde voorwaarde om de potentie van biotech te benutten. Hollandbio zet zich daar elke dag voor in. Niet verwonderlijk dat we de aankondiging van een kakelverse nieuwe financieringsmogelijkheid, de SRGO, in eerste instantie met gejuich ontvingen. Na lezing van de kleine lettertjes sloeg de twijfel echter toe.

Met de SRGO maakt de overheid € 30 miljoen vrij voor samenwerkingen tussen bedrijfsleven en kennisinstellingen voor onderzoek en ontwikkeling naar een nieuw product of dienst in de regeneratieve geneeskunde. Dit doet ze via een regeling die een leningdeel voor het mkb van minimaal 60% van het aangevraagde budget combineert met een subsidie van maximaal 40% voor een kennisinstelling. Het totale aan te vragen budget moet tussen 0,5 en 3 miljoen euro liggen.

Alle goede intenties ten spijt zien we in de SRGO een verwarrende mix van Innovatiekrediet en PPS-subsidie: twee bestaande instrumenten die eveneens bedoeld zijn om innovatief biotech mkb te helpen, maar daar – om uiteenlopende redenen – niet optimaal in slagen en waarvoor hollandbio al jarenlang verbeteringen aandraagt. Waarom er voor de complexe constructie gekozen is en welk voordeel deze lening-met-gedwongen-publieke-samenwerking heeft boven het bestaande instrumentarium, is hollandbio onduidelijk. De SRGO bevat bovendien zoveel minimale en maximale percentages en bedragen, dat het alleen al uitdagend is om tot een illustratief rekenvoorbeeld te komen. En hoewel sommige voorwaarden net wat verbeterd zijn ten opzichte van bestaande regelingen, lijkt een aantal nieuwe voorwaarden haaks te staan op de wetten van de markt.

We zien het helaas vaker als het om biotech-beleid gaat: de overheid gaat gelijktijdig op het gaspedaal en de rem staan. We willen transities versnellen, zonder de status quo ter discussie stellen. Investeringen aanjagen, zonder dat daar iemand rijk mee kan worden. Innovatie stimuleren, zonder risico’s te accepteren. Het resultaat: een uitdijend geheel van visies, strategieën, agenda’s, procedures, instrumenten, toolboxen, loketten, vouchers en regelingen, die stuk voor stuk op papier het beste met de sector zeggen voor te hebben, maar die in de praktijk niet tegemoet komen aan de behoefte van biotech ondernemers en daardoor maatschappelijk succes in de weg staan.

Dat is zonde en bovendien totaal onnodig. Het kan immers ook anders, zo laten onze Zuiderburen zien. In Vlaanderen kan biotech mkb wel onverdunde, aanzienlijke subsidies krijgen, onder exact dezelfde Europese Staatssteunregels die dat in Nederland onmogelijk zouden maken. Daarbij stelt het VLAIO, het Vlaamse RVO, de harde, maar niet remmende voorwaarde dat toekomstige werkgelegenheid in Vlaanderen landt. Een absolute win-win voor overheid én bedrijf. Dus waarom zou het in Nederland dan zo ingewikkeld moeten?

Nederland heeft alles in huis om uit te groeien tot een wereldwijde biotech koploper, laten we die kans grijpen. We vragen daarbij niet zozeer om meer beleid of meer geld, maar om een vleugje lef, een snufje risicoappetijt en vooral om het slimmer en directer inzetten van bestaande middelen. Dat vergt daadkracht en samenwerking, tussen ministeries en met het bedrijfsleven, om spelregels af te spreken die voor iedereen werkbaar zijn. Samen kunnen we de stap vooruitzetten en ervoor zorgen dat we de ontwikkeling van een mooiere wereld voor de toekomstige generatie niet vertragen.

De regeling in het kort:

• De SRGO ondersteuning is bedoeld voor samenwerkingen tussen bedrijfsleven en kennisinstellingen voor onderzoek en ontwikkeling naar een nieuw product of dienst in de regeneratieve geneeskunde.
• De aanvraag moet voor minimaal 500K euro en maximaal 3 mln euro zijn
• Het MKB bedrijf moet een lening aangaan van minimaal 60% van het aangevraagde budget
• Het MKB bedrijf mag de lening voor maximaal 50% van het eigen onderzoeksbudget inzetten.
• Beide partijen leggen minimaal 125K euro in.
• Subsidie bedraag maximaal 40% van het aangevraagde budget
• Bij fundamenteel onderzoek wordt 100% subsidie toegekend, 50% bij industrieel en 25% bij experimenteel onderzoek. (definities steunkaders)
• 10% van de projectkosten moeten bestaan uit fundamenteel onderzoek (waarvoor dus wel 100% subsidie verleend kan worden)
• Er moet aan het einde van het project een vergoeding van 15% over de lening worden betaald. (dit hoeft echter niet in 1 keer)
• De rente van 3% (2024) wordt vanaf de start betaald.
• De lening wordt in delen overgemaakt, de rente wordt alleen over het beschikbare deel betaald
• De maximale terugbetaal termijn is 14 jaar.
• Gedurende de looptijd van de lening mag het bedrijf geen uitkering doen aan aandeelhouders.

Mocht je nog vragen hebben of overwegen een aanvraag in te dienen, neem vooral contact op met ons Innovatieklimaat team: dora.menting@hollandbio.nl. Wij horen graag jullie overwegingen en helpen je waar mogelijk met onduidelijkheden of contacten.