We hebben iemand in een rolstoel gehad die nu vijf kilometer kan lopen. Dan weet je waarvoor je dit doet.

In de biotech werken bevlogen ondernemers die impact willen maken. Maar hoe houd je koers als de risico’s groot zijn, financiering onzeker is en ontwikkeling jaren duurt? Wat drijft hen om tóch door te zetten? We spraken Jan Smeitink, oprichter en CEO van Khondrion, over zijn overstap van de academie naar de biotechwereld – gedreven door een persoonlijke missie.

Van academisch succes naar ondernemende missie

Jan begon zijn carrière als kinderarts en hoogleraar, gespecialiseerd in mitochondriële ziekten. Zijn drijfveer is diep persoonlijk. “Toen ik geneeskunde ging studeren, is een vriendin van mij in het eerste jaar overleden aan een mitochondriële aandoening. Vanaf dat moment concludeerde ik: als ik de mogelijkheden krijg, dan ga ik daar iets voor betekenen.”

Hij bouwde in Nijmegen een toonaangevend centrum op voor patiëntenzorg en onderzoek, maar uiteindelijk trok hij een radicale conclusie: “Ondanks alles wat wij gedaan en bereikt hadden, gingen patiënten nog steeds dood. Het enige dat ik toen kon bedenken, was: ik moet een bedrijf starten, want binnen de academie kan dit niet.”

Zo ontstond Khondrion, gericht op het ontwikkelen van een effectief geneesmiddel tegen mitochondriële ziekten. “Khondrion komt van het Grieks: ‘mythos’ is een draadje en ‘chondrion’ een korreltje. Wij zijn één korreltje in de grote zandbak van de farma-industrie.”

Eerste lessen in het ondernemerschap

Het bedrijf begon bescheiden, met ideeën en een klein team. “We hadden geen kant-en-klaar middel, maar wisten wat we zochten. In een iteratief proces ontwikkelden we honderden compounds, totdat we uitkwamen bij sonlicromanol.” Inmiddels staat het kandidaatmedicijn op de drempel van fase 3.

De overgang van academie naar onderneming bleek ingrijpend. “In de academie was ik wel een beetje uitgeleerd. Hier leer ik elke dag. Dat is leuk, maar je hebt ook veel meer verantwoordelijkheid. Er zijn veel meer slapeloze nachten over: red ik het wel, of red ik het niet financieel?”

Groeien zonder venture capital

In tegenstelling tot veel collega’s haalde Khondrion geen venture capital op. “We hebben een aantal stichtingen en business angels die ons werk ondersteunen. En ja, we hebben subsidie gekregen vanuit Nederland, EFRO, ZonMw, Europa… maar je moet ze wel binnenhalen. Dat betekent dat je heel veel subsidies moet schrijven.”

Het team is bewust klein, met een flexibele schil van langdurige partners. “We hebben een partners met uiteenlopende expertises die al meer dan twaalf jaar met ons meedenken. Die verbondenheid is goud waard.”

Voor wie je het doet

Het zijn de verhalen van patiënten die Jan het meest raken. “We hebben iemand in een rolstoel gehad die nu vijf kilometer kan lopen. Dan weet je waarvoor je dit doet.” Tegelijk is hij eerlijk: “Verwachtingsmanagement is essentieel. Je wil hoop geven, maar moet ook realistisch blijven over de tijd die het kost.”

Advies aan biotechstarters

Jan’s belangrijkste les? “Je kunt je niet goed genoeg voorbereiden op hobbels. Maar hobbels zijn er om te slechten. Je moet af en toe alles op alles zetten om door te kunnen gaan.” Wat volgens Jan het verschil maakt? “Je doet het niet alleen. Zonder mijn team – en de steun van patiëntenorganisaties – hadden we dit nooit kunnen doen.”

📣 Meer horen van Jan? Op 27 juni spreekt hij op het Dutch Biotech Event 2025.